มารยาทในการรับประทานอาหารเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ว่าชาติใดก็มักจะมีเอกลักษณ์และขนบธรรมเนียมในการปฏิบัติเฉพาะตัว รวมทั้งประเทศไทยของเราด้วย ดังนั้นเราจึงควรฝึกมารยาทในการรับประทานอาหารให้ถูกต้องและเป็นที่ยอมรับของสังคม เพื่อช่วยให้ปฏิบัติตัวได้อย่างถูกต้องเหมาะสม เมื่อต้องเข้าสังคมกับผู้อื่น ไม่ควรรับประทานอาหารก่อนผู้ใหญ่ร่วมโต๊ะ ตามธรรมเนียมคนไทยการให้เกียรติผู้ใหญ่หรือผู้อาวุโสกว่าถือเป็นเรื่องสำคัญมาก ดังนั้นหากต้องร่วมโต๊ะกับผู้ใหญ่หรือผู้อาวุโสกว่าจึงไม่ควรลงมือรับประทานอาหารก่อน แต่ควรรอจนผู้ใหญ่ร่วมโต๊ะลงมือทานจึงจะถือว่าเป็นการให้เกียรติ ไม่พูดคุยหรือทำเสียงดังขณะเคี้ยวอาหาร สำหรับคนไทยการพูดคุยขณะเคี้ยวอาหารในปากหรือเคี้ยวอาหารมีเสียงถือเป็นเรื่องไร้มารยาทและไม่สุภาพ การพูดคุยบนโต๊ะอาหารควรเกิดขึ้นหลังจากที่เคี้ยวอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว และควรเคี้ยวอาหารแบบเรียบร้อยไม่ให้เกิดเสียง ควรแสดงความนอบน้อมด้วยการตักอาหารให้ผู้ใหญ่ ในสังคมไทยการให้ความเคารพแก่ผู้อาวุโสกว่าถือเป็นเรื่องที่ดี มารยาทบนโต๊ะอาหารก็เช่นกันเมื่อต้องร่วมโต๊ะกับผู้ใหญ่ การแสดงความน้ำใจโดยการตักอาหารหรือถามผู้ใหญ่ที่ร่วมโต๊ะด้วยว่า ต้องการอะไรเพิ่มเติมหรือไม่ ถือเป็นการแสดงความเคารพอย่างหนึ่งและถือเป็นการกระทำที่น่ารักในสายตาผู้ใหญ่ ควรตักอาหารใส่จานแต่พอดี มารยาทบนโต๊ะอาหารอีกอย่างที่ไม่ควรมองข้ามคือ ควรตักอาหารใส่จานแต่พอดี ปริมาณอาหารที่ตักไม่ควรเยอะจนเกินไปเพราะอาจถูกมองว่าตะกละตะกลาม และไม่มีน้ำใจหากตักอาหารในปริมาณที่เยอะจนไม่เหลือเผื่อแผ่ให้กับคนอื่น อาหารประเภทน้ำไม่ควรรับประทานเสียงดัง เราอาจเคยได้ยินมาว่าในบางวัฒนธรรมการซดน้ำซุปเสียงดังเป็นการบ่งบอกถึงความอร่อย และบ่งบอกว่าอาหารจานนั้นมีรสชาติถูกปากเรา แต่สำหรับธรรมเนียมบนโต๊ะอาหารของคนไทยนั้นการกินอาหารเสียงดังถือว่าไม่สุภาพ การซดน้ำซุปความทำด้วยอาการสุภาพและไม่ส่งเสียงดังขณะกิน ขณะรับประทานไม่ควรให้ช้อนส้อมกระทบจานจนเกิดเสียงดัง ตามวัฒนธรรมการกินอาหารของไทยจะใช้ช้อนส้อมเป็นหลัก ดังนั้นขณะรับประทานอาหารจึงควรระวังไม่ให้ช้อนส้อมกระทบจานจนเกิดเสียงดัง นอกจากนั้นตามมารยาทที่ดีไม่ควรตักข้าวรับประทานด้วยส้อม แต่ควรใช้ส้อมในการเกลี่ยอาหารใส่ช้อนให้พอดีคำก่อนรับประทาน ไม่ควรพูดคุยเรื่องไม่พึงประสงค์บนโต๊ะอาหาร การพูดคุยบนโต๊ะอาหารตามธรรมเนียมไทยนั้นสามารถทำได้ ตราบใดที่เรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องที่ไม่พึงประสงค์ เช่น ข่าวฆาตกรรม หรือเรื่องชวนคลื่นไส้ทั้งหลาย เพราะคนไทยถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมและไม่ควรนำมาสนทนาบนโต๊ะอาหาร ไม่ควรคนอาหารขณะตักใส่จาน หากอาหารจานนั้นเป็นน้ำเช่น ต้มยำกุ้ง คุณไม่ควรคนอาหารในนั้นขณะตัก แต่ควรค่อยๆช้อนอาหารขึ้นมาอย่างระมัดระวัง และควรถามเพื่อนร่วมโต๊ะโดยเฉพาะผู้ใหญ่ว่าต้องการอาหารจานนั้นเพิ่มเติมหรือไม่ ควรทานอาหารให้หมดจาน ตามธรรมเนียมการกินอาหารของคนไทยนั้น การทานอาหารให้หมดจานนอกจากจะเป็นการแสดงถึงความพึงพอใจในรสชาติอาหารแล้วยังถือเป็นการให้เกียรติเจ้าบ้านอีกด้วย ควรรวบช้อนส้อมเมื่อรับประทานอาหารเสร็จ ตามธรรมเนียมไทยเมื่อรับประทานอาหารเสร็จควรรวบช้อนส้อมวางไว้บนจาน ไม่ควรวางระเกะระกะช้อนไปทางส้อมไปทางเพราะจะถูกมองเอาได้ว่าเป็นคนไม่มีมารยาท ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจาก…

วันมาฆบูชา ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 3 โดยวันมาฆบูชา 2563 ตรงกับวันเสาร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง “โอวาทปาติโมกข์” อันเป็นหลักคำสอนสำคัญของพระพุทธศาสนา ในวันมาฆบูชาชาวพุทธจะไปทำบุญ ฟังธรรม และเวียนเทียนกันที่วัด วันนี้เราจึงนำสาระน่ารู้เกี่ยวกับวันสำคัญทางพระพุทธศาสนามาให้อ่านกัน “มาฆบูชา” ย่อมาจาก “มาฆปูรณมีบูชา” หมายถึง การบูชาในวันเพ็ญกลางเดือนมาฆะตามปฏิทินอินเดียหรือเดือน 3 ตามปฏิทินจันทรคติของไทย ความสำคัญของวันมาฆบูชา วันมาฆบูชา เป็นวันที่พระสงฆ์จำนาน 1,250 รูป มาประชุมพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ที่เวฬุวันมหาวิหารในกรุงราชคฤห์ โดยพระภิกษุสงฆ์เหล่านี้เป็นผู้ที่ได้รับการอุปสมบทโดยตรงจากพระพุทธเจ้า และบรรลุพระอรหันต์แล้วทุกๆองค์ ซึ่งในวันนี้พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดง “โอวาทปาติโมกข์” แก่พระสงฆ์เป็นครั้งแรก หลังจากตรัสรู้มาแล้วเป็นเวลา 9 เดือน ซึ่งหลักคำสอนนี้เป็นหลักการและวิธีปฏิบัติต่างๆ มีเนื้อหาโดยสรุปเป็นในความสำคัญคือ “ทำความดี ละเว้นความเชื่อ ทำจิตใจให้บริสุทธิ์” ทั้งนี้ วันมาฆบูชา เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “วันจาตุรงคสันนิบาต” ซึ่งมีความหมายดังนี้ จาตุร แปลว่า 4 องค์ แปลว่า…

อาหารไทย ถือได้ว่าเป็นอาหารที่มีพืชสมุนไพรเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ ซึ่งหมายถึงพืชผักต่างๆ รวมไปถึงเครื่องปรุง และเครื่องเทศ ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่บ่งบอกถึงเอกลักษณ์ของอาหารไทย เครื่องเทศที่นำมาใช้ในการปรุงอาหารไทยแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภท คือเครื่องเทศสดที่ให้น้ำมันหอมระเหยขณะกำลังสด และเครื่องเทศแห้งที่จะให้น้ำมันหอมระเหยเมื่อแห้ง หากนำเครื่องเทศแห้งไปคั่วหรือผ่านความร้อน จะยิ่งกระตุ้นส่งกลิ่นหอมออกมามากขึ้น บางชนิดมีฤทธิ์ทางยาเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพร่างกาย ดังนั้นเราจะมาทำความรู้จักกับเครื่องเทศแห้งที่นิยมนำไปใช้กับเมนูอาหารไทยกัน ลูกผักชี มีลักษณะเป็นลูกกลมๆ ขนาดเล็ก สีขาวหม่น เมื่อนำมาตากแห้งจะส่งกลิ่นหอม หากจะนำเครื่องเทศชนิดนี้ไปประกอบอาหาร จะต้องคั่วแล้วโขลกขณะที่ยังร้อนๆ ให้ละเอียด นิยมใช้คู่กับเมล็ดยี่หร่า เหมาะสำหรับเป็นเครื่องแกงของพะแนง แกงเผ็ด และแกงเขียวหวาน เป็นต้น ยี่หร่า ยี่หร่าหรืออีกชื่อหนึ่งว่า “เทียนขาว” เป็นเครื่องเทศที่มีลักษณะผลทรงรียาวและแบน สีเหลืองอมน้ำตาล ให้กลิ่นหอมแรงและรสเผ็ดร้อนกับขม เมื่อจะนำมาปรุงอาหารต้องบุบเสียก่อน นิยมใช้คู่กับลูกผักชีเพื่อหมักเนื้อสัตว์ดับกลิ่นคาว ถ้านำไปคั่วไฟอ่อนๆ แล้วป่นละเอียด จะใช้เป็นส่วนผสมของเครื่องแกงหรือแต่งกลิ่นอาหารประเภทเค้กและขนมปัง กานพลู ส่วนที่นำมาใช้เป็นเครื่องเทศคือดอกตูมที่มีสีน้ำตาลเข้ม ให้กลิ่นหอมและรสเผ็ดร้อน ก่อนจะนำไปปรุงอาหารจะต้องแกะเอาเกสรออกแล้วจึงค่อยคั่ว แล้วค่อยนำทั้งดอกใส่ในต้มเนื้อ แต่ถ้าใช้กับพริกแกงให้นำไปป่นละเอียด อบเชย เปลือกของต้นอบเชยมีสีน้ำตาลปนแดง ให้กลิ่นหอมนุ่มนวลและมีรสขมหวานฝาด ก่อนนำมาใช้เป็นเครื่องเทศจะต้องคั่วไฟหรือเผา โดยอาจจะใช้ทั้งชิ้นหรือป่นละเอียดเพื่อผสมในเครื่องแกงสำหรับดับกลิ่นคาวของเนื้อสัตว์ ลูกกระวาน นิยมใช้กันมากทั้งในด้านการแพทย์และการครัว มีลักษณะเป็นลูกขนาดเล็กทรงกลมรี เปลือกสีขาวไม่แข็ง ด้านในมีเม็ดสีน้ำตาลจำนวนมาก…